Zasady Musztry
i Ceremoniału
Na podstawie:
wydawnictwa "Horyzonty"
plik
PDF: musztra.pdf
UWAGA: To jest wiedza z lat 2000/2001, może się różnić ok aktualnego stanu
Musztra
jest jednym z elementów zbiórek harcerskich. Właściwie stosowana ma
istotne znaczenie w harcerskim wychowaniu. Musztra usprawnia działania
organizacyjne, stanowi oprawę uroczystości harcerskich. Zwiększa bezpieczeństwo
i porządek, wprowadza dyscyplinę. Musztra harcerska oparta jest na
wybranych elementach musztry wojskowej, są w niej także elementy typowe
dla zajęć harcerskich. Układ tematyczny "Zasad" odbiega jednak
od schematu "Regulaminu musztry wojskowej". Wiąże się to ze
sposobem nauczania musztry w podstawowej jednostce harcerskiej, jaką
jest drużyna. Kolejność prezentowanych zagadnień jest tak dobrana,
aby mogła stanowić dla drużynowego swoisty program nauczania. Nie
są zalecane zbyt długie zajęcia z musztry, natomiast konieczna jest
systematyczność i dokładność. Do nauki kolejnego elementu musztry
należy przechodzić wówczas, kiedy poprzedni jest dobrze opanowany.
Zaleca się nauczanie musztry zgodnie z zasadą: opis z wyjaśnieniem
i pokaz z ćwiczeniem. Przestrzeganie "Zasad musztry" obowiązuje
harcerki, harcerzy, instruktorki i instruktorów ZHP. Wybrane zasady
mogą być stosowane także przez gromady zuchowe, lecz tylko w trakcie
uczestnictwa w uroczystościach harcerskich.
KOMENDA
Komendę wydaje się w postawie zasadniczej, z miejsca z którego jest
najlepiej odbierana. Zaleca się, aby prowadzący stawał przed frontem
lub na prawym skrzydle szyku. Dowodzić należy z takiej odległości, aby
móc objąć wszystkich wzrokiem. Komendy składają się z zapowiedzi i hasła
lub z samego hasła. Zapowiedź zwraca uwagę, uprzedza wykonawców, co
nastąpi; hasło jest znakiem wykonania. Na zapowiedź komendy przyjmuje
się postawę zasadniczą, po haśle wykonuje polecenie. Zapowiedź podaje
się wyraźnie, głosem donośnym, przeciągając ostatn ią zgłoskę. Hasło
podaje się po krótkiej przerwie, głośno, wyraźnie, krótko i dobitnie.
Przykład:
- "W
lewooo ZWROT"
- "Kolejnooo
ODLICZ"
- "Na
wprost MARSZ"
Rozpoczęcie zajęć z musztry lub przejęcie dowodzenia przez inną osobę
wymaga podania zapowiedzi "Na moją komendę...". Istotne jest
również, aby siedzącej grupy harcerzy nie stawiać na "BACZNOŚĆ",
ale najpierw podać odpowiednią komendę. W takim przypadku komendy mogłyby
brzmieć następująco: "Drużyna/kurs/druhny i druhowie POWSTAŃ!!!"
lub "Na moją komendę, drużyna POWSTAŃ. W dwuszeregu ZBIÓRKA".
Prowadzący musztrę musi mieć świadomość, że błędnie podanie komendy
budzą konsternację wśród harcerzy, obniżając równocześnie autorytet
prowadzącego. Jedynym ratunkiem w takiej sytuacji jest podanie komendy
"WRÓĆ". Umożliwia ona cofnięcie błędnie podanej komendy, jak
i przerwanie niewłaściwie wykonanej czynności. Na komendę "WRÓĆ"
harcerze przyjmują poprzednią postawę.
POSTAWA
ZASADNICZA
Postawa zasadnicza wyraża gotowość do przyjęcia, wykonania i podawania
komendy. W postawie zasadniczej harcerz stoi nieruchomo. Ciężar ciała
spoczywa na obu stopach. Pięty złączone, stopy lekko rozwarte (mniej
więcej na szerokość własnej stopy). Brzuch lekko wciągnięty, klatka
piersiowa lekko wysunięta przez swobodne cofnięcie ramio n do tyłu.
Ramiona na równej wysokości, położone równolegle do linii frontu. Ręce
opuszczone swobodnie wzdłuż tułowia, dotykają uda nasadą dłoni oraz
złączonymi i wyprostowanymi palcami. Głowa lekko podniesiona, wzrok
skierowany na wprost, usta zamknięte . Postawę zasadniczą harcerz przyjmuje:
na zapowiedź każdej komendy, np. "W prawo...", "Do dwóch...",
"W szeregu...", "Do... (Hymnu)!", na komendę "BACZNOŚĆ".
Stojąc w rozproszeniu harcerze wykonują zwrot w kierunku wydającego
komendę (frontują). Harcerze ustawieni w szyku nie frontują, przyjmują
postawę zasadniczą bez względu na ustawienie prowadzącego, w szyku po
wykonaniu komendy "ZBIÓRKA". Po podaniu przez prowadzącego komendy
"W (szyk, miejsce) ZBIÓRKA" harcerze w szybkim tempie podążają
na wskazane miejsce i ustawiają się w postawie zasadniczej. Szyk nie
musi być sformowany dokładnie. Dopiero po podaniu komendy "SPOCZNIJ"
harcerze powinni pokryć i wyrównać, w czasie oddawania honorów w miejscu.
Przed oddaniem honoru należy zaakcentować postawę zasadniczą i pozostać
w niej do czasu wykonania pozdrowienia skautowego lub salutowania, w
czasie składania meldunku i przy oficjalnym przedstawieniu się. Składanie
meldunku i oficjalne przedstawienie się należy rozpocząć po dokładnym
przejęciu postawy zasadniczej oraz po zakończeniu oddawania honorów,
podczas podawania komendy w miejscu. Podający komendę ściąga na siebie
uwagę, wszyscy go obserwują, w związku z powyższym należy przykładnie
przyjąć postawę zasadniczą. W tej postawie pozostaje się do zakończenia
wydawania komendy, z wyjątkiem możliwości poruszania się przy komendzie
określającej wykonanie zbiórki, np.: "Za mną, w marszu, w kolumnie
dwójkowej ZBIÓRKA".
POSTAWA
SWOBODNA
Postawa
swobodna jest formą odpoczynku harcerza. Przyjmując postawę swobodną,
wysuwa się energicznie lewą nogę do przodu, o połowę długości stopy.
Ciężar spoczywa na prawej nodze. Ręce opuszczone swobodnie. W tej postawie
harcerz może poprawiać umundurow anie, zmieniać położenie nóg. Drużyny
zwyczajowo mogą przejmować odmienną postawę swobodną, np. w lekkim rozkroku
ze skrzyżowanymi rękami z tyłu tułowia. Dotyczy to tylko zbiórek w gronie
drużyny/szczepu i nie może mieć miejsca w czasie innych wystąpień.
MELDOWANIE
Meldowanie
polega na złożeniu zwięzłego sprawozdania z przebiegu wykonanej czynności
danej jednostki harcerskiej, czynności własnej lub celu przybycia. Przełożonemu
podajemy swoją funkcję, a starszemu swój stopień. Meldunek powinien
być składany zgodnie z zasadą minimum słów, maksimum treści.
Przykłady:
- "Druhu
komendancie, drużynowy T.K. melduje 15GDH podczas biegu harcerskiego";
- "Druhu
harcmistrzu, wędr. M.U. melduje swoje przybycie";
- "Druhu
instruktorze, zastępowy K.G. melduje zastęp WILKI 94WDH na apelu,
stan 8".
Kiedy nie
jest możliwe rozpoznanie funkcji (w pierwszej kolejności) bądź stopnia
przyjmującego meldunek, zwracamy się "Druhu instruktorze,...".
Podczas meldowania przełożonemu, który zna meldującego, można złożyć meldunek
bez podawania swojej funkcji, stopnia, nazwiska, np. "Druhu drużynowy,
melduję patrol 33BDH gotowy do zajęć, stan 6". Meldunek można poprzedzić
harcerskim pozdrowieniem "Czuwaj!".
ODDAWANIE
HONORÓW W MIEJSCU
Honory oddaje się w postawie zasadniczej. Będąc bez nakrycia głowy harcerz
zwraca głowę w kierunku przełożonego, jednocześnie wznosząc prawą rękę
zgiętą w łokciu do wysokości barku. Dłoń ułożona przodem, z kciukiem
położonym na paznokciu małego palca, z trzema palcami śro dkowymi uniesionymi
w górę. W nakryciu głowy harcerz zwraca głowę w kierunku przełożonego,
jednocześnie podnosząc najkrótszą drogą prawą rękę do daszka. Palec
wskazujący i środkowy powinny być wyprostowane i złączone, pozostałe
palce złączone i przyciśnięte kciukiem. Wystającą część palca środkowego
przykłada się:
- do
brzegu daszka rogatywki/kapelusza skautowego,
- do
obrzeża beretu/furażerki, nad zewnętrznym kątem prawego oka.
Dłoń zwrócona ku przodowi, łokcie na prawo w skos. Po oddaniu honoru
harcerz opuszcza energicznie rękę w dół z jednoczesnym zwrotem głowy
na wprost. Jeżeli harcerz ma niesprawną prawą rękę, to w celu oddania
honoru przyjmuje postawę zasadniczą, frontuje i wykonuje energiczny
skłon głowy. Harcerz/instruktor przyjmujący honory ma obowiązek na nie
odpowiedzieć.
ZWROTY
Zwroty
w miejscu wykonuje się na komendę "W prawo/lewo/tył ZWROT". Na
zapowiedź komendy harcerz przyjmuje postawę zasadniczą. Na hasło "ZWROT"
wykonuje obrót na dwa tempa. Przy zwrocie w lewo: tempo pierwsze obrót
na obcasie lewego buta i na czubku prawego buta,tempo drugie najkrótszą
drogą dostawia energicznie nogę pozostawioną w tyle. Przy zwrocie w
prawo odwrotnie. Zwrot w tył wykonuje się przez lewe ramię.
WYKONYWANIE
ZBIÓREK
Na komendę
"Drużyna/zastęp - BACZNOŚĆ" wywołana grupa:
- przyjmuje
postawę zasadniczą, jeżeli stoi w szyku,
- przyjmuje
postawę zasadniczą i frontuje, jeżeli stoi w rozproszeniu.
Przykłady
dalszych komend do ustawienia drużyny.
W szyku zbiórkowym:
- "Wszeregu,
frontem do mnie - ZBIÓRKA",
- "W
dwuszeregu, na poprzednim miejscu - ZBIÓRKA",
- "W
trójszeregu, na drodze, frontem do bramy, prawe skrzydło na wysokości
słupa - ZBIÓRKA".
W szyku marszowym:
- "W
rzędzie - ZBIÓRKA",
- "W
kolumnie dwójkowej, czołem do mnie - ZBIÓRKA",
- "W
kolumnie trójkowej, na drodze, w kierunku mostu, czoło na wysokości
słupa - ZBIÓRKA".
Po podaniu
komendy określającej wykonanie zbiórki, prowadzący może poruszać się w
celu precyzyjnego określenia miejsca zbiórki. Po podaniu zapowiedzi na
przykład. "W szeregu, frontem do ...", może :
- przenieść
się na miejsce, gdzie ma stanąć drużyna,
- wskazać
ręką miejsce zbiórki i dalej w postawie zasadniczej podaje hasło "ZBIÓRKA".
Przy podaniu zapowiedzi "Za druhem ..." - można wskazać
druha, za którym grupa ma maszerować, i dalej w postawie zasadniczej podaje
się hasło "MARSZ". Hasło "ZBIÓRKA" należy
tak, aby harcerze szybko zareagowali na podaną komendę. Istotnie jest
szybkie przemieszczenie się harcerzy i ustawienie szyku po podaniu komendy
"SPOCZNIJ". Przykłady do sformowania szyku w marszu:
- "W
rzędzie, za mną, w marszu - ZBIÓRKA",
- "W
kolumnie dwójkowej za druhem komendantem w marszu - ZBIÓRKA".
Po podaniu
komendy harcerze szybkim krokiem dołączają z tylu do prowadzącego szyk.
RÓWNANIE
I KRYCIE
Równanie oznacza ustawienie harcerzy - każdy szereg w jednej linii do
prawoskrzydłowego, z zachowaniem kilkucentymetrowych odstępów. Odstęp
w sposób praktyczny mierzy się szerokością dłoni na wysokości łokcia.
Krycie oznacza ustawienie harcerzy - każdy rząd w jednej linii do czoła,
z zachowaniem metrowych odległości. Odległość w sposób praktyczny mierzy
się wyciągnięciem wyprostowanej ręki do pleców harcerza, którego kryjemy.
ODLICZANIE
Po podaniu komendy "... - ODLICZ" harcerze pierwszego
szeregu szyku zbiórkowego zwracają głowy w prawo, z wyjątkiem prawoskrzydłowego.
Prawoskrzydłowy zaczyna odliczanie zwracając głowę w lewo i podaje "Raz".
Pozostali odliczający zwracają energicznie głowy z prawej na lewą stronę,
podając kolejne liczby, po czym zwracają głowę na wprost i przyjmują
postawę swobodną. Harcerze kolejnych szeregów zwracają uwagę na podaną
przez ich poprzedników liczbę, która także ich dotyczy, i wraz z nimi
przyjmują postawę swobodną. Odliczanie w szyku marszowym odbywa się
poprzez zwrot głowy w lewo i podanie liczby do tyłu, do kolejnego harcerza
w rzędzie. Pozostałe elementy analogicznie jak w szyku zbiórkowym. Ostatni
odliczający podaje głośno liczbę w kierunku wydającego komendę. Przy
komendzie "Kolejno - ODLICZ", jeżeli szyk jest niepełny,
lewoskrzydłowy/zamykający ostatniego szeregu, po odliczeniu, zwraca
głowę w kierunku wydającego komendę i głośno melduje "Niepełny".
W celu dokonania odliczenia grupy nie jest konieczne wychodzenie przed
szyk. Dowodzący może wykonać wykrok z jednoczesnym zwrotem w lewo, stojąc
pod kątem prostym do szyku.
PRZESUNIĘCIE
SZYKU
W celu przesunięcia szyku na odległość większą niż krok podajemy komendę:
"Drużyna, X (liczba kroków) kroków, na wprost - MARSZ",
"STÓJ". Aby przesunąć szyk w tył na odległość większą
niż krok podajemy komendę: "W tył - ZWROT", "X kroków
na wprost - MARS Z", "W tył - ZWROT" lub powtarzać
kilkakrotnie komendę " Krok w tył - MARSZ". Krok w tył
wykonuje się lewą nogą. Aby przesunąć szyk w bok, podajemy komendy:
- "W
prawo/lewo - ZWROT",
- "X
kroków na wprost - MARSZ" lub "Na wprost - MARSZ",
"STÓJ",
- "W
prawo/lewo - ZWROT".
WSTĘPOWANIE
I WYSTĘPOWANIE
Przykładowe
komendy do wystąpienia z szyku:
- "Druh
Karczewski, do mnie - WYSTĄP",
- "Wyróżnieni,
do druha komendanta - WYSTĄP",
- "Wyczytani,
do linii zbiórek - WYSTĄP".
Reguła trzech kroków na samo hasło "WYSTĄP" nie obowiązuje
w przypadkach, kiedy nie jest możliwe zachowanie tej odległości. Wówczas
wystarczą dwa, a nawet jeden krok, w zależności od sytuacji. Po wystąpieniu
harcerza wywołanego z pierwszego szeregu. Harcerz wywołany z drugiego
szeregu wykonuje mały krok lewą nogą i dotyka swego poprzednika, który
wykonuje krok w skos, w prawo do przodu (w uzasadnionych sytuacjach w
lewo do przodu). Wywołany wykonuje drugi, mały krok, równając się z pierwszym
szeregiem, i występuje. W tym czasie poprzednik wraca na swoje miejsce
wykonując krok w skos, w lewo do tyłu. Gdy wywołany wykonuje komendę "WSTĄP",
następują analogiczne czynności. Komendy "WSTĄP" i "WYSTĄP"
można podawa- również grupie harcerzy. Harcerze z pierwszego szeregu oraz
z drugiego - nie stojący obok siebie - występują jednocześnie. Harcerze
z drugiego szeregu - stojący obok siebie - wykonują kolejno, zaczynając
od prawego. Na komendę "WSTĄP" harcerze wracają na swoje
miejsca jednocześnie lub w kolejności występowania z szyku. Przy wywołaniu
harcerza z czoła lub z drugiego szeregu szyku zbiórkowego. Harcerz wywołany
z trzeciego (lub dalszego) szeregu szyku zbiórkowego/marszowego na komendę
"WYSTĄP" przechodzi za plecami harcerzy swojego szeregu,
na prawą stronę szyku. Następnie, maszerując wzdłuż skrzydła/kolumny,
występuje przed front/czoło szyku. Harcerz może przejść na lewą stronę
szyku na wskazanie prowadzącego lub jeżeli będzie to zdecydowanie krótsza
droga do wystąpienia. Wstępowanie w ww. przypadkach następuje analogicznie
do występowania.
APEL
DRUŻYNY/OBOZU
W celu ustawienia druzyny/obozu prowadzący podaje komendę "Na
moją komendę, drużyna/obóz w ... (Szyk,miejsce) - ZBIÓRKA".
Na zbiórce drużyny/obozu można przyjmować swój obrzędowy szyk, odmienny
od niniejszych zasad. Jeżeli drużyna/obóz ma wcześniej ustalone miejsce
i szyk apelowy, to prowadzący może podać komendę: "Drużyna/obóz
do apelu - ZBIÓRKA". Przed rozpoczęciem apelu prowadzący może
wydać komendę "Zastępowi - przygotować zastępy do apelu",
co zobowiązuje zastępowych do dokonania poprawy umundurowania zastępu
i odliczenia stanu osobowego. Po sformatowaniu szyku przy sobie prowadzący
może przyjąć różne warianty dalszego postępowania:
- Zwraca
głowę w lewą stronę - do podania komendy "SPOCZNIJ",
- Wykonuje
wykrok w lewo skos - na przykład do podania komendy "Kolejno
ODLICZ" lub "BACZNOŚĆ" przed meldowaniem przełożonemu,
- Występuje
przed szyk i dalej prowadzi apel.
Celem przyjęcia meldunku prowadzący podaje komendy: "Drużyna BACZNOŚĆ,
Zastępami MELDOWAĆ". Zastępowi natychmiast wychodzą z szyku i
najkrótszą drogą podchodzą do prowadzącego. Ustawiają się na 2-3 kroki
przed prowadzącym, tak aby znalazł się on przed środkiem szyku. Po jednoczesnym
oddaniu honorów prowadzący podaje komendę "SPOCZNIJ" i przechodzi
na prawe skrzydło meldujących, poruszając się bokiem (maks. 2 kroki) lub
stosując marsz i zwroty. Ww. zasady mają zastosowanie, jeżeli meldunek
składają minimum trzy osoby. Dobrym obyczajem jest, aby w czasie składania
meldunku przez zastępowego, zastęp samoczynnie przyjmował postawę zasadniczą.
Przy dwóch meldujących prowadzący nie stosuje powitania z meldującymi,
nie podajemy komendy "SPOCZNIJ", ale od razu odbierania
meldunki, a zastępy pozostają w postawie zasadniczej. Kończący meldunek
i kolejny meldujący oraz prowadzący oddają honory jednocześnie. Po odebraniu
ostatniego meldunku prowadzący staje przed środkiem szyku i po jednoczesnym
oddaniu honorów podaje komendę "WSTĄP". Meldujący najkrótszą
drogą wracają do swoich zastępów. Prowadzący podaje komendę "BACZNOŚĆ"
i składa meldunek najważniejszej osobie na placu. Po złożeniu meldunku
może nastąpić okrzyk: "Druhny i druhowie, CZUWAJ", "Czuj,
czuj - CZUWAJ" lub inny zwyczajowy danego środowiska. Nie należy
stosować meldowania 3-stopniowego. Nie podajemy też komendy "Na
prawo/na lewo/raport/sztandar/itp. - PATRZ". Komendę "BACZNOŚĆ"
podaną na apelu należy rozumieć jako patrzenie w kierunku, gdzie dzieją
się rzeczy ważne. Dalej następuje odczytanie rozkazu przez prowadzącego
lub osobę wyznaczoną. Dobrym obyczajem jest, aby osoby wyczytane w rozkazie
odpowiadały "SŁUŻBA"; nie dotyczy to przypadku odczytania
kary. Kolejnym elementem uroczystego apelu drużyn/obozu jest podniesienie
flagi/bandery wraz z odśpiewaniem hymnu. Do podniesienia flagi może być
wyznaczona pojedyncza osoba (flagowy) lub poczet flagowy 3-osobowy. Poczet
powinien zająć miejsce poza szykiem, najlepiej naprzeciwko masztu. Prowadzący
podaje komendę "Druh .../Poczet, do podniesienia flagi - WSTĄP".
Wyznaczone osoby najkrótszą drogą podążają w kierunku masztu, ustawiając
się jeden krok przed masztem, a flagowy sprawdza, czy wcześniej przygotowana
flaga jest gotowa do natychmiastowego podniesienia. Prowadzący podaje
komendę "BACZNOŚĆ - do hymnu Związku Harcerstwa Polskiego".
Lub samo "BACZNOŚĆ", jeśli podniesienie flagi ma nastąpić
bez śpiewania hymnu. Flagowy wykonuje krok do przodu w kierunku masztu
i podnosi flagę. W tym czasie nw. osoby oddają honory (salutują):
- asystujący
przy podnoszeniu flagi,
- dowódcy
grup stojących w szyku,
- nie
pokryci instruktorzy stojący w szyku,
- Instruktorzy
nie stojący w szyku, po uprzednim zwróceniu się w kierunku masztu.
Osoby oddające honory nie śpiewają hymnu, a wszyscy zwracają głowy w kierunku
masztu. Czas podnoszenia flagi powinien być zsynchronizowany z czasem
śpiewania hymnu. Jeżeli flagowy zakończy czynność w trakcie śpiewania,
wykonuje krok w tył, przyjmuje postawę zasadniczą i salutuje. Po zakończeniu
hymnu pada komenda "BACZNOŚĆ", po której:
- oddający
honory przestają salutować,
- instruktorzy
nie stojący w szyku wracają do poprzedniej postawy,
- wszyscy
przyjmują postawę zasadniczą, zwracając głowę na wprost.
Jeżeli dalsze czynności uroczystego apelu nie wymagają zachowania postawy
zasadniczej, prowadzący podaje komendę "SPOCZNIJ", po której
flagowy/ poczet wykonuje samoczynnie w tył zwrot. Na komendę "Druh...
/Poczet - WSTĄP" wyznaczone osoby najkrótszą drogą podążają na
poprzednie miejsce. Wieczorne apele z reguły nie zawierają wszystkich
ww. elementów uroczystego apelu, a komendę "... Do podniesienia
flagi ..." zastępuje komenda "... Do opuszczenia flagi ...".
W drugiej części apelu następują przemowy, podczas których głos powinien
być udzielany według ważności pełnionej funkcji. Prowadzący nie poprzedza
każdej czynności komendą "BACZNOŚĆ - SPOCZNIJ". Po zakończeniu
apelu:
- Na
komendę "BACZNOŚĆ - zastępowi odmaszerować - SPOCZNIJ"
osoby stojące w szyku przyjmują postawę swobodną i czekają na decyzje
zastępowych, a osoby stojące poza szykiem udają się w dowolnym kierunku;
- Na
komendę "BACZNOŚĆ - (kierunek) rozejść się - SPOCZNIJ"
wszyscy wykonują zwrot w podanym kierunku, przyjmują postawę swobodną
i rozchodzą się.
Materiał opracowany
na podstawie wydawnictwa "Horyzonty" Darek
Kołodziejczyk |